Ik was erg onder de indruk van “Wij zijn licht” door Gerda Blees. Wat kan zij mooi met taal spelen. Ze vertelt het verhaal vanuit de gezichtspunten van ongebruikelijke vertellers, zoals het verhaal zelf, de slowjuicer en “cognitieve dissonantie.” Je voelt het wringen en schuren.
[mailerlite_form form_id=1]